Shkruan: Skender Berisha
Sonte edhe nata e zezë e mrrolur
po mendohet në vete e më këndon
ma këndon këngën që nuk e harrova
për tokën time të premtuar kahmot
nis edhe këndoj si kam kënduar
nëpër vitet që u shtrinë krejt nëpër gjak
nuk të jap moj përjetë nuk të jap
të mbaj sa fort dhe prap të uli me gjak
kam kremte kam nuk më shkon gjë kot
prap ngjallem nëpër fatet tua sikur sot
dhe frymë marr lirshëm oj e imja ëmë
më dilni më dilni sërish atje në lëmë
dua t’ju shoh në rreshtin ngjeshur prap
ti edhe unë edhe ti edheti në vrap
të kam moj e uruar dhe nuk dua të të jap
as për shumë e shumë mos Zot për pak