Mr.Ali Hertica
Mund të ketë papajtushmëri mendimesh mbi të mirëm dhe të keqen dhe këtu gjen rastin të shfaqet mëdyshja për autoritetet Kosovare.Të marrim me mend se për një kohë të gjatë kemi pasur besim të një variant i përgjigjes,te vrianta e utilitarist që thotë se është deryrë ta bësh atë që pritet të sjellë sa të jetë e mundur të mira popullit,në forëm të mirëqenjes.
Tani na paraqitet pasiguria,a është mirëqenie me të vërtetë më rëndsishme se njohurit apo balancimi midis autoriteteve dhe popullit.
Njerëzit janë mirë ,vetëm në qoftë se jetojnë por a është e sigurt se është mirë në qoftëse mbijetoj,në këtë gjëndje të rënd ekonomike. Problemi nuk është, në këtë rast,nëse kjo është një vrejtje,por problemi është se si duhet vepruar,për të gjetur bazen e besimit të përgjigjja apo te ndonjë nga vërejtjet kundër që është problem normativ.
Këto gjëra janë kaq hapura të pandërlikuara dhe të qarta,saqë asgjë tjetër përveç idiotizmit jo të zakonshëm,degjenerimit moral dhe zëvendsimit shpirtëror,ku nuk mund të shprehë dyshimin më të vogël.
Problemi është se autoritetet Kosovare nuk kanë tjetër dështim, për veq bindjeve të tyre boshe të pa tundura në kokat e tyre .Mirëpo, pikërisht për këtë edhe jemi ku jemi me politiken e autoriteteve tona.
Nuk mund të nxjerrim ekzistencën,për të argumentuar bindjen ton,dhe problemi normativ paraqitet kur tronditet besimi për shkak të studimeve të situatës ose si pasojë e ngarkesave në jetë.
Është fakt se ndonjë ka bindje të verbra lidhur me jetën qytetare për të mirën dhe të keqen,por kjo nuk do të thot faktikisht se,po e shikono bjektivisht realitetin e gjendjes ekonomike te qytetarit që ju dha votën.
Në qoftë senjë realist që mendon se merr vesh nga ekzistenca e vlerave objektive,mund të mendojë me të drejtë se realisti shehë vegime që e bejnë të besojnë se ekziston diçka që nihilisti vetë nuk e ka vërejtur siç nuk janë duke e vrejtur autoritetet e Kosovës.