E bija e Skënder Sallakut, Denisa, rrëfen kujtimet me të atin, në 11 ditët e fundit të jetës. Krejt e papërgatitur për humbjen, ajo kujton se sëmundja u shfaq dhe e mori në mënyrë të menjëhershme. “Babai ishte shumë mirë. Para 11 ditësh, erdhi të më shihte mua në shtëpi. Kishte tri ditë pa më parë dhe ngaqë kishim marrëdhënie shumë të mira, erdhi të më takonte. Nuk rrinim larg njëri-tjetrit më shumë se tri ditë”, – tregon Denisa (Bilali). Ajo kujton se atë ditë e pa të zbehtë. “Ishte pak i zbehur në fytyrë dhe i thashë: ‘baba, ti nuk je mirë’, por ai mohoi të kishte probleme. ‘Jam shkëlqyeshëm, – më tha. – Erdha të të takoja’. Më pas, është kthyer në shtëpi, ka ngrënë drekë dhe është shtrirë për të fjetur. Kur është zgjuar, qe ndjerë keq. Ka pasur hemorragji të brendshme”, – kujton ajo.
Mbasi e dërguan menjëherë në Urgjencë dhe në spital, Denisa nuk harron të vlerësojë stafin mjekësor, që treguan vëmendje maksimale, duke filluar nga mjekët e deri tek infermierët e sanitaret. “Vëmendja e tyre ishte maksimale, dashuria e tyre ishte maksimale, ashtu sikundër ishte edhe profesionalizmi i tyre”, – falënderon ajo.
Në fund, veçon mbase edhe një peng, kur tregon këtë bisedë: “Para se të futej në sallën e operacionit, u shpjegonte infermierëve e mjekëve që ai qe propozuar edhe për titullin ‘Nderi i Kombit’. Infermierja që e shoqëronte, por edhe unë, i thamë: “Ti, je Nderi i Kombit!”. Ndërsa vitet kalojnë e artistët mbeten mbase disi të harruar, hera-herës, ne harrojmë se nëse për ta nuk ka mbështetje financiare, ajo morale, nuk duhet të mungojë./bw/