Ernest Luma
Kuvendi i Kosovës, prej sot ka formë, por jo edhe përmbajtje.
Qeveria apo qeverisja është veç një grumbull qelizash maninje, në jetën institucionale e shtetrore të vendit.
Presidenca e Presidentja as që ekzistojnë. Edhe ashtu, bartësja e kësaj përgjegjësie, e shndërroi këtë post nga ai unifikues, gjithëpërfaqësues e reprezentativ, në post e pozicion dekorativ të vendit, pa pikë roli e fuqie, në asnjë fazë që kaloi Kosova, tash e pesë vjet.
Diagnoza përfundimtare çon veç në një burim të krejt kësaj të keqeje, te brejtësi fund e krye i demokracisë, partneriteteve të ndershme e fer-playt politik në vend, në raport me secilin, te kryeqeliza maninje (kancerogjene) e demokracisë dhe shtetit në Kosovë, Isa Mustafa.
Ky brejtës politik i Kosovës, luajti lahperisht me të gjithë, qyshkur ra nga “froni i hyjneshës”, në Prishtinë.
E nisi lahperiadën politike brenda partisë së tij, kur në kuvendin e fundit zgjedhor të saj, e lahperizoi fund e krye demokracinë e brendshme, për t’ia siguruar edhe një mandat disacentimetrash katrorë prapanicës së tij “të kuqe”, në krye të LDK-së.
Ky brejtës poltik, kjo kryeqelizë maninje e vendit, vazhdoi pamarren e tij, me thyerjen e lahperavtë të fer-playt dhe partneritetit me VLAN-in, pasi që pa pikë turpi ia humbi gjashtë muaj vendit.
Lahperhanen e vazhdoi, kur i përpiu fjalët e pisllëqet parazgjedhore përballë elektoratit të tij, e iu fut natën në shtrat atij që me vite e pati “damkosur” si demon e gjakpirës të vendit, e veçanërisht të LDK-së.
Ai e pranoi për gjashtë muaj të mashtrojë tri parti me përqindje më ultë votash se partia e tij, duke marrë rolin e të dytit në marrëveshje, për t’u prostituuar brenda natës në një marrëveshje tjetër, si i pari i qeverisë.
Kjo është qeliza e parë maninje e demokracisë së Kosovës, qyshkur u kthye në institucione dhe në krye të tyre.
Sa më parë që bie ky brejtës, i brejtjeve dhe marrëveshjeve të mesnatës, aq më mirë për vendin dhe më lehtë për krejt proceset dhe të tjerët në Kosovë.
Isa Mustafa e instaloi arrogancën e “shumicës” së kuqe në vend, duke kalkuluar ekskluzivisht zuzën e tij.
Sot, si mi i tavaneve, shfaqet vetëm pasi të ketë brejtur diçka.
Për një brejtës të tillë, veteran të komunizmit, krejt personazhet tjera aktuale politike në Kosovë, janë veç pionierë e çuna të vegjël, në lojën e dredhive e lahperhaneve që i njeh dhe i konsideron si “legjitime” filozofia e pamoralit politik e Isa Mustafës.
Andaj, komunizmi në Kosovë dhe në Evropë do të bie përfundimisht, vetëm kur të bie Isa Mustafa.
Demokracia këtu kapitulloi.
Të mos e lejojmë kapitullimin e shtetit e të pavarësisë.