Ka dal nga shtypi libri monografik “Publicistika në luftë e në paqe dhe arti poetik i Qazim Thaçit” i autorit Gëzim Ajgeraj.
Ajgeraj në këtë libër paraqet figurën atdhetare dhe të krijimitarisë në kohë të ndryshme të Thaçit
“Sa herë kam menduar për ta bërë një monografi për Qazim Thaçin, gjithmonë më ka preokupuar forma dhe struktura e ndërtimit të saj, dhe gjithmonë ideja më ka rrahur te shkrimet autoriale të tij”, shkruan Ajgeraj.
“Jo për faktin se, si do të mund ta përshkruaja unë atë, por me qëllimin më të mirë që ta zbërthenim një jetë njeriu, një idealisti, një kombëtari, një gazetari, publicisti e poeti, përmes shkrimeve autoriale të tij. Kjo formë gjithmonë më ka tërhequr për faktin se ku do të mund ta zbërthenim më bukur jetën dhe veprën e këtij veprimtari, pos në shkrimet autoriale, si mundësi për secilin që lexon brenda këtij libri dhe të vlerësojë vetë një pjesë të kontributit të këtij atdhetari, dhënë çështjes kombëtare. Së dyti, ku do të mbetej një pjesë e këtyre shkrimeve të tij, po të mos i rishpalosnim disa nga ato brenda këtij libri, duke qenë të vetëdijshëm edhe për mungesën e mijëra shkrimeve tjera që nuk kemi mundur t’i përmbledhim”.
“ Edhe kushedi sa monografi të bëja për Qazim Thaçin, gjithmonë do t’i kisha bërë të kësaj natyre, që të mund ta nxjerrim sa më origjinal përpara jush figurën brilante të këtij njeriu aq të thjeshtë e aq të dashur për popullin që i takon. Jo që do i frikohemi mendimit se çfarë do të themi për Qazimin, për vlerat e tij atdhetare, humane e njerëzore, për punën, aktivitetin dhe kontributin, porse, puna e tij na dëshmon vetë, në çasjet që pati, ka e do të ketë, si në publicistikë, në art e medie, në raport me kohën të cilën e jetoi e e mbijetoi përplot sakrifica”.
“Dhe, nëse do të vlerësonim nga ana e besimit, do të thoshim: Zoti i dha jetë Qazimit, për t’i dhënë jetë kohës, guximit, jetë fjalës, lirisë, frymë epokës, nëpër të cilën veproi e po vepron ai”.
“Zëri dhe fjala e tij, për rrezen e lirisë, edhe pse na dukej e largët, gjithmonë e synuan dhe e afruan afër. Gjithmonë me synim e guxim, duke hapëruar hapësirave tona besimin, guximin dhe ndjenjën e lirisë, për të cilën kishim aq etje”.
“Ëndrra e tij për lirinë ishte dhe mbeti gjithmonë vizion në veprimtari. Atë e shndërroi në muzë të mendimit e të fjalës, të cilën me plot guxim e shpërndau e e përhapi te masa e gjerë, për ta bërë atë synim të kapshëm për secilin njeri, që e ndiente e e donte aromën dhe dritën e saj. Ai e tha gjithmonë atë që e ndjeu dhe e mendoi. Pavarësisht se nga ajo që thoshte, mund të të këputej peri i jetës sa qel e mbyll sytë. Asnjëherë ai nuk e mendonte se dita që e përhapte fjalën, mund të ishte dita e fundit. Dhe nga ky zë që përhapej errësirave të robërisë, shpërthente gjithmonë një forcë drite e cila ndriçonte shpresën në hapësirat shqiptare.E nesërmja nuk i garantohej askujt, aq më tepër Qazimit, i cili përherë ishte përballë të ligës, përballë të keqes, përballë krimit e kriminelëve, të cilët shëtitnin shesheve e qyteteve tona, duke mbjellë dhunë e krim kudo. Dhe kudo, gjendej hija e Qazimit, ajo që nxirrte në dritë përtej këtyre hapësirave, dhunën dhe kobin që ushtronte pushteti”.
“ Ai ishte zëri i shpresave të bardha, zëri i udhëtimit tonë, zëri i lirisë.Edhe kushedi sa monografi të bëja për Qazim Thaçin, gjithmonë do t’i kisha bërë të kësaj natyre, që të mund ta nxjerrim sa më origjinal përpara jush figurën brilante të këtij njeriu aq të thjeshtë e aq të dashur për popullin që i takon.Krahas obligimeve dhe angazhimeve tona, duke qenë edhe dëshmitarë dhe i angazhuar drejtpërdrejt në rrethanat e kohës, si dhe duke përcjellë edhe periodikun e kohës nga ngjarjet në terren, vazhdimisht jemi angazhuar që t’i shërbejmë arkivit edhe me këtë periodik. Kurrë nuk kemi llogaritur nëse do t’i mbijetonim kohës, pasi e gjithë jeta e idealistëve shqiptarë, u përbirua nëpër teh shpate”.
“Gjithmonë kemi menduar që t’u shërbejmë brezave, që e nesërmja të ketë edhe këto burime, si dëshmi historike të një lufte dhe të një katrahure shqiptare, siç ishin ato ngjarje, që i përjetoi populli ynë nga dora barbare e okupatorit serb gjatë vitit 1998/99”.
Në këtë libër, Ajgeraj ka paraqitur përshkrimet që personalitetet e ndryshme kanë bërë për Thaçin.
Në mesin e tyre është Prof. dr. Eqrem Kryeziu, Mr. Qerim Shkreli, Prof. Dr. Nexhat Çoçaj, Mr. Bedri Halimi,shkrimtari Ibrahim Skenderi,bashkëveprimtari Skender Morina.Bislim Zyrapi në cilësinë e Shefit të Shtabit të Përgjithshëm UÇK-së,Nehat Basha në cilësinë e komandantit të Brigadës 125 të ZOP-it dhe të tjerë.
Libri është voluminoz me mbi 370 faqe.Ëshë botuar nga Shoqata Kulturore “Ymer Prizreni”. /PrizrenPress.com/