Shkruan: Skender Berisha
Në diell që nuk pranë nuk pranë
një ekspreso avullore
mëngjes i paqtë po shtohet rrezesh
të dua a s’të dua nuk të jap gjë hua
më kthen kafja ka qielli që rritet
dhe shndrisin diku mes kaltrie sytë e tu
prej këtu e nuk e di se ku një guguftu
ia krisi me të pandara me gugu e gugu
krejt ngadalë diçka nisi edhe u përftua
kthjelltë turbull erdhe krejt afër
në kthetra reshë të imta diku u strukua
nisi t’më ankohet qielli i kaltër
nuk kthjellet s’e s’kthjellet silueta
në mendime të thella shpejt u treta
herë më dukesh e largët herë vetvetja
mëngjesi u shtrua me harxhet e veta
16 mars 2015,Prizren