Gëzim Ajgeraj
Nga koka, nga mendimi
kapën ngacmimin e muzës
dhe gjumin e natës i prishën
me një mijë halle, me një mijë derte
as fjalën s’e lanë të flejë
e torën nëpër shtëllunga vargjesh
me më të bukurat e pemës së fjalës
mbëltuan dhimbjen e shpirtit
mbi fletën e bardhë i mbollën dhimbjet
tek i shkulën nga shpirti
nga më të bukurat këngë nga më të bukurat fjalë
i dhanë dritë vargut