Tragjikomedia “Shembja e Kullës së Ajfelit” e autorit Jeton Neziraj është botuar në Gjermani, në numrin e dhjetorit të revistës prestigjioze për teatër “Theater der Zeit”. Në gjermanisht, drama është përkthyer nga Zuzana Finger. Botimi në gjermanisht i kësaj drame shoqërohet me një intervistë që Neziraj i ka dhënë gazetarit të kësaj reviste, Ralph Hammerthaler.
“Shembja e Kullës së Ajfelit” është shkruar në vitin 2010 dhe ka pasur premierën botëtore në Gerald W. Lynch Theater në Neë York, në shtator të vitit 2011. Po atë vit, ka pasur edhe premierën në Sarajevë, ku edhe ka hapur festivalin ndërkombëtar të teatrit MESS. Sivjet ndërsa është prodhuar nga Qendra Multimedia dhe ka pasur premierën në Teatrin Kombëtar të Kosovës.
Në një tablo bashkëkohore urbane, kjo dramë rrëfen historinë e çuditshme të një evropiani i cili kidnapohet nga dy terroristë islamistë për shkakun se ai këmbëngul që t’ua heqë mbulesën nga koka grave myslimane në Paris. Ndërkohë, si në një përrallë nga e kaluara, në një rrëfim paralel, një ushtar otoman merr urdhër nga Sulltani që t’u shpërndajë mbulesa grave ballkanase, të sapo konvertuara në Islam.
“Shembja e Kullës së Ajfelit” është një alternativë ndaj fiksimit të mediave kryesore për mbulesën; drama hap debatin për çështjen më thelbësore – ta njohësh dhe ta kuptosh dramën e tjetrit.
“Kjo dramë, ka një histori të tmerrshme në thelbin e saj dhe përmban aspekte përrallore. Satira politike është paraqitur me motive të ndryshme poetike. Jose është një pasardhës i Orfeut; ai po ashtu e humb gruan duke e shikuar atë. Një trup si fantazmë me emrin “Osmani i Ri” endet nëpër ëndrrat e Ajshës – një nga ushtarët e sulltan Abdyl Hamidit të Dytë të shekullit 19, misioni i të cilit ishte t’i mbulonte me vel femrat e Evropës”.
“Dy fatet paralele për të cilën temat e dashurisë fizike, lakuriqësia dhe feja muslimane janë të ndërthurura së bashku. Gjithë kësaj, i është shtuar edhe një përbërës humoristik: ndërtimi dhe shembja e mëvonshme e Kullës së Ajfellit në miniature e ngritur nga fije shkrepëse, një paraqitje simbolike e një sulmi të planifikuar terrorist.
Një tekst gazmor ku hasim skena burleske, të tilla si ajo në të cilën të dy terroristët paraqiten si maskarenj të vërtetë xhihadist ndërpresin një shfaqje teatrore, edhe më rrënqethëse është skena e torturës në Pakistan, pastaj vijojnë monologjet e grave për mbajtjen e vellos, dhe po ashtu vakia më e njerëzishme e Osmanit kur ai takon Marian dhe zbulon dashurinë”.