Poezi nga: Wislawa Szymborska; Përktheu: Harallamb Fandi
…Nuk ka jetë
që të paktën për një çast
të mos jetë e pavdekshme.
Vdekja është gjithmonë e vonuar
në atë grimë kohe.
Më kot rropatet me dorezën
e një dere të padukshme.
Kohën e arritur nuk ia rrëmben
dot askujt.