Enver Sulaj
Vjen një ditë kur fjala rri varur në degë
E thyen gurë në zallishten përvëluese.
Vjen një fjalë që të mbetet në fyt
E qielli përflaket si zjarr mbi flijime.
Vjen një ditë e një fjalë
E nga thellësia e moteve digjet gjithçka
Ëndrra rri zgjuar
Për të treguar marrëzinë e njeriut
Duke menduar se andej detit është bregu i shpëtimit.
Qershor, 2024