Skënder Berisha
U praptuan të gjitha udhët
Dhe u mundove të shlyesh
Gjithë a të që u shtresua
Tash e sa mot
Në skaj të molit të vetmuar
Pulëbardha e vetmuar
Nuk na ka parë që kohë
Ani se vje e lodhur e kot
Nuk na gjen më si moti
Strukur në njëri-tjetrin
Ashtu shtruar
Në valët e detit
Anise i flisnim vetëm vetit
Dhe luteshim që pulëbardhat
Të dynden atypari
Pak për ne edhe për veti
E di se shumëçka treti
Këndej dhe matanë detit
E vjetët u paluan
Si palon veshët dhelpëra
Tash pak kohë mbeti
U rrëxua edhe plepi
Që na vërejti
U tret edhe ai i vërteti
Tash valë hedh përditë deti
Në rërë shkrimi i vjetër treti
Më kujtohet Buzuku i shkreti
Që shkroi e nuk reshti
Po e ndez një po pi një edhe një
Deri kur t’më varret plaga
Ç’nuk thotë sot mendja
Që përkundet në ëndrra
tetor 2022