Shkruan: Eqrem Kryeziu
Vite më parë, vogëlsia ime paralajmëronte rrezikun që shoqëria kosovare mund të kishte nga humbja e besimit në institucionet e veta. Rrjedha e ngjarjeve shkoi krejt në të kundërtën. Tani kemi ardhur në një situatë kur vetëm stacionet e autobusëvet funksionojnë në këtë shtet. Pata nderin që, në një takim me senatorë amerikanë, të nënvizoj si brengën time më të madhe këtë dukuri dhe i luta për të na ndihmuar.
Sigurisht që jam institucionalist dhe tërë angazhimi, përpjekja dhe lutjet e mia ishin të këtij karakteri. Pikërisht si i tillë më ka goditur akomodimi i korrupcionit në institucione. Sepse, në qoftë se ka një shenjtëri tokësore, atëherë ajo ështe paraja publike. Cënimi i kësaj shenjtërie është sulm vdekjeprurës mbi institucionet. As nuk mund të krahasohet me xhama të thyer.
Korrupsion kulmor, por pa zyrtarë të korruptuar – ja ç’tokë magjike ështe Kosova! Pata nderin dhe kënaqësinë ta takoja Isa Mustafën në një takim me gratë e FG në Prizren gjatë fushatave të fundit zgjedhore. Nuk isha i informuar për atë vizitë, ndonëse isha kryetar dege e anëtar i Kryesisë së LDK-së. Dhe aty lideri tha: “Mos e përmendni luftën kundër korrupsionit, sepse ajo është detyrë e organeve përkatëse.” U trullova dhe i thashë vetes: “Ç’është kjo punë? Mbase, nga turpi që ndiej se nuk jam i ftuar në këtë takim të degës që kryesoj, edhe të dëgjuarit mund ta kem të devijuar.”
Dhe tani drejtësia jonë u vë pranga protestuesve që thyen xhama, por nuk ka pranga për ata që shkatërrojnë institucionet dhe ardhmërinë e këtij vendi.