Prof. Naif Jahaj
Klubet e sportive të ndryshme kanë rol të rëndësishëm në orientimin dhe përcaktimin e fatit të një të riu sportdashës.
Klubet duhet të ofrojnë procese edukativo-sportive të programuara konform standardeve më të avancuara bashkëkohore të secili sport.
Këto klube cilado qofshin ato : basketbolli, futbolli, hendbolli, volejbolli, sporteve luftarake, tenisi, pingpongu, skijimi etj., nuk mund të ofrojnë vetëm njohjen dhe mësimin e lojës teknikisht dhe teknikisht por edhe edukimin sportiv, përmes formësimit psiko-social të personalitetit të individit.
Jo rrallë here kemi vërejt sjellje jo sportive dhe arrogancë të nivelit qesharak nëpër arenat e sporteve si pasoj e edukimit jo adekuat sportiv!
Shumë sportist të sporteve të ndryshme , në momentin kur dalin në sipërfaqe në mesin e moshatarëve të vet, fillojnë krekosjen dhe imitimin e idoleve të tyre duke u sjellë sikur yje në shtëpi, rrugë, shkollë e kudo!?
Më e keqja është se ata me këtë sjellje heqin dorë edhe nga procesi edukativo- arsimor duke humbë mësimin në shumë orë, here për pjesëmarrje në gara si e arsyeshme dhe pastaj edhe pa ndonjë arsye ,thjesht duke menduar se ata më po maltretohen me këtë gjë të panevojshme sepse profesioni i tyre vetëm se është përcaktuar dhe e kanë arrit kulminacionin me talentin e tyre në sportin e preferuar.
Ky mashtrim apo vetëmashtrim vije nga roli i klubeve dhe trajnerëve të tyre, që për të fituar ndonjë lig komunale, rajonale ose edhe republikane dhe për ta nxjerr ndonjë sukses personal ju rrisin “famën” këtyre adoleshentëve duke i shfrytëzuar për interesa të vogla .
Gjithashtu edhe mos seleksionimi adekuat dhe në kohën e duhur është një mëkat dhe mashtrim që ju bëhet të rinjve për vite me radhë, pra duke u mundu me pas numër më të madh nëpër klube që të përfitohet materialisht dëmtohen prindërit dhe mashtrohen fëmijët. Gjithsesi nuk duhet të abstenohet roli i prindit , por nivelin i arritjes në sport nuk përcaktohet nga ata por nga trajnerët dhe klubet.
Prindi është humbësi më i madh në ketë tragjedi, sepse investon financiarisht nga mosha 6,7 vjeçare e deri në moshën 18,19 vjeçare dhe në fund humbet edhe shkollimin e fëmijës edhe profesionalizmin sportiv…! Askush nuk jep llogari për 20 vite me radhë!? Kjo forme quhet abuzim me të rinj!
Kjo është e dhimbshme, sepse kur analizohet pse ka ardhur deri te ajo që ligat tona të vërshohen nga lojtarë te huaj, sidomos vendeve fqinje vije në pikëpyetje edhe afrimin e mësimit tekniko-taktik të sporteve.
Prandaj duhet te kuptohet se edhe nëse jeni kampion i komunës, regjionit apo shtetit të Kosovës në cilin do sport përveç xhudos, nuk arrini nivelin e proteksionizmit dhe se heqja dorë nga shkollimi është një rrezik serioz i mbetjes edhe pa profesion dhe pa edukim të mirëfilltë në të ardhmen.
Ky është një shqetësim serioz i cili duhet të trajtohet dhe të parandalohet në mënyrë që të rinjtë tanë të mos kenë fatin e shumë sportistëve të cilët sot kanë probleme me sigurimin e mirëqenies si pasoj e këtyre gabimeve. Fatmirësisht jo të gjithë ata të rinj që merren me sport janë viktimë e kësaj qasje joadekuate nga klubet, por një masë e konsiderueshme po!
Është koha që institucionet relevante të ndikojnë që të formohet bashkëpunimi i mirëfilltë prind- klub-shkollë, si dhe klubet të bëjnë seleksionimin në kohën e paraparë ,dhe të përmirësohet kjo gjendje e rrezikshme për të rinjtë që janë e ardhmja jonë e përbashkët.