Shkruan: Avdi Ibrahimi
Nga gëzimi që ndjeva mbrëmë pas fitorës së tri komunave të rëndësihme politike dhe ekonomike në Republikën e Kosovës nga LVV, fitore në kryeqytetin e Prishtinës me kryetar Shpendin, të Prizrenit ma të bukrit vend me kryetar Mytaherin, si dhe të Dardanës me kryetar Qëndronin. Urime me zemër VETËVENDOSJE!
Ashtu i gëzuar nuk e di krejt rastësisht shfletova bllokun e shënimeve?!
Tash e dy vite më pare kisha shkruar këtë ngjarje, që kisha ndodhur krejt rastësisht aty. Ishte 6 tetori i vitit 2015, ishte dita kur mbahej manifestimi i mjedrës në Besianë, një nga qyetetarët mbante duart në xhepa, për të cilin nuk e kisha idenë se kush ishte dukej në moshë të thyer ai dhe femra që qëndronte me të, por, nga të folurit e tyre dukej se ishin të shkolluar, ndodhesha afër tyre, si dukej ata të dy po prisnin të vinte kryeministri me eskortëne tij të sigurisë?! E dëgjova kur po i thoshte në emër Artana, -ne kemi dalur ta presim kryeminstrin, i cili për mua është një njeri i pabesë, është gënjështari me dy këmbë, gjithë jeta e tij politike, është se i ka sherbyer birit e dreqit, po asnjiherë nuk i ka sherbyer interesit tonë kombëtar shqiptar!
U bëra kurreshtarë të dëgjoja e nga pamja dukej i revoltuar, përderisa ai po fliste me zë, mbase e dëgjonin edhe njerëz të tjerë që ndodhën afër ti…
Kështu ai vazhdonte të fliste për kryeministrin: -Ai në të kaluarën i ka shërbyer babë dreqit, pra ka qenë në anën e titizmit gjakatar. Por neotitistët e rinjë të babë dreqit Tito (ndonse tashmë të diskredituar), u kishte rënë në gjunjë edhe pse në moshë të thyer, për qëllime karrieriste, është pushtuar nga dreqi i zi!
-Çfarë flet kështu more Kushtrim? Dëgjoja t’i Thoshte Artana.
-Po, po, ai ka mbetur i njejtë në qëllimet e tij, ate e njoh qysh nga bankat shkollore. A e di si më duket ky njeri?! Më duket si Sizifi ajo figura e miteve të lashta pellazgjike, -të gjithë poetët e antikitetit e tregojnë, si, vjedhës, gënjështar dhe dinak, i dënuar nga Zoti me një gur në gjoks, por s’ka gjë ai nga tjetërsimi në jugosllav, tani është konvertuar në kosovar, ndonëse populli shqiptar e kishte përjashtuar nga vetja e tyre, megjithatë ky përjashtim vetëm sa e kishte rritur vendosmërinë e tij të servilosej edhe më shumë ndaj pushtetarëve të klasës politike kinse demokratike, pikërisht para tyre të shtirrej e të gjente maskat neotitiste të zbehta klounësh, dhe hyri në pushtetin e tyre bythlëpirës të të huajve, kështu hyri nën hijen e dreqit neotitist, që vepron kundër gjakut të arbërit!
-Si kështu more, ç’është ky lloj njeriu? Po i thoshte Artana me nervozizëm Kushtrimit.
-Po, ky është njeri i krisur që i është shitur dreqit të mallkuar? Njeri i padinjitetshëm? Njeri që provokon kombin shqiptar? Njeri që të neverit, që të rritë një vale gjaku të pastër shqiptar. Kjo të krijon bindjen se atij i ka hyr dreqi në bark dhe ja ka marrur mendtë.
-Ky soj pushtetari dhe soj-sorollapi i tij kanë përfituar aq shumë në kurriz të shqiptarisë, a thua nuk mendojnë fare nëse i detyrohen gjë ndokujt? Dëgjohej të thoshte e acaruar Artana, a duhet dhënë llogori popullit e Atdheut Shqiptar?
-Aha, foli me qetësi Kushtrimi, -Ata po kalojnë jetën si vaji i ullirit në petën e lakrorit, duke u pispillosur nën drita të shkëlqyera të bareve, restoraneve, hoteleve, si brenda poashtu edhe jashtë atdheut ne udhtime të pafrytshme zyrtare, duke puthur vajza e gra nën petkun e zyrtarit, nën vështrimin e të huajve që kanë paguar për të par turpet dhe paaftësin e tyre?
Pak para mbrritjes së kryeministrit, Kushtrimi ju drejtua policit si me shaka, mbase mund ta kishte të njohur? Ai ndër të tjera po i thoshte: “Të më falni po ju lutem në Zotë. Kur kryeministri që ka shkelur kushtetutën e vendit për marrëveshjet e arritura në Bruksel me palën serbe, në dëm të shtetit shqiptar të Kosovës, të vijë me makinën e shtrejtë të bler nga taksapaguesit e qytetarëve tanë, kini mirësinë t’i kërkoni të ulë dritarën e makinës që t’i hedhë vezët. ” Polici po ashtu me shaka i ishte përgjigjur: “Zotëri. Shumë mire. Tani po të them diçka serioze. Në demokraci lejohet qëlluarja me vezë, mund ta qëllosh kryeministrin edhe me domate, unë takord jam. Por, po gabove e godite me ndonjë gjësend të fort, zotri mos u habit pastaj, nëse shoku im që është i politizuar, dhe është instrumentalizuar nga pushtetari, ju qëllon me plumba gome?!
Në momentin që nisi fjalimin kryeministri, pati një trazirë, ai u qëllua me vezë.
Artana e mllefosur fliste përqartë, -ju pushtetarë të korruptuar mallkuar qofshi, ju po talleni me ne të vuajturit, me ne të varfërit!
-Ti nuk je biri i ShqipëriKosovës, po, ti dhe soji yt jeni një grup dreqnish të ardhur nga ferri për t’ja prishur paqen lumturin e përbashkët shqiptarisë. Tani që keni edhe dreqin në bark, dreqin tuaj të interesit personal që ju udhëzon nga tjetërsimi, nga e keqja, nga e liga dhe shisni e jepni falas tokat tona të lara në gjak shqiptari, mos mendoni se keni në dorë llambën magjike të Alajdinit. Përkundrazi ju nga ferri keni ardhur në parajsën e tokës shqiptare, keni pët t’u flakur në ferrin e Dantes, dhe flakët e ferrit kanë për t’ju djegur përgjithmonë!