Shkruan: Abdullah V. Thaçi
Këtu ku Dielli lëshon rrezet e frohta,
Symbyllur rri me ty e shpirtit i jap ngrohtësi!
Sa herë kam ethe e natën djersitem akull,
Unë symbyllur rri duke e ndje dorën tënde!
Ti je dora e artë që shëron çdo dhimbje,
Që shpirtit i jep jetë e jetës i jep shpresë.
Pa ty asgjë s’do të ishte njejtë,
Ti s’do ishe nënë e as unë biri yt!
Ne të dy jemi një,
Se kështu e deshi Zoti,
Ti mbështjellësi im,
E unë bima jote!