Nuk mendova moti të të ruaj nga moti
pse deshta dhe pse e dija se s’jam i zoti
e dija se reja vret mu në pik të rrafshit
andaj të mbajta thellë në vete prej afshit
doli udhë e gjatë moj sa e sa vjet e ftoht
ty të mbaja mbrenda pak a shumë ngroht
rriteshe në mua një pëllëmbë vjet për vjet
të nanurisja me këngë i bëja sa leht leht
ecëm bashkë ti në mua unë në ty-bukuri
herë kthenim kah jugu herë moj kah veriu
ti më pëshpërisje: – sa i hidhur kurbetziu
më habiti blerimi i riu dashuria më përpiu
u plakën ato pritjet e gjata për mëmëdheun
unë të nxora nga vetja e u nisëm te e drejta
kishte zjarr atje lart te malet ishte Prometeu
më ndoqe moj me vrik unë në ty pash korifeun
Skender Berisha
9 korrik 2013,Prizren