Nga Abdullah Thaçi
Analizimi i gjendjes pas dështimtit të antarësimit të Kosovës në UNESCO nuk lypë ndonje aftësi të madhe analitike.
Me Hashim Thaçin, Isa Mustafën e vuvuzelat pas tyre as që ja vlen të merremi ndryshe, përveç me mjetet që e meritojnë.
Gjuajtja me vezë në drejtim të tyre sinqerisht është nënçmim për mundin e pulës që ajo e jep për ta nxjerr atë vezë në dritën e diellit.
Si një shqiptar i edukuar me vlera kombtare dhe fetare, ja bëra një pyetje vetës: Ku është në këtë mes Bashkësia Islame e Kosovës ?
Duke e ditë faktin se goditjen më të madhe Kosova, krahas pa aftësisë diplomatike të bajraktarëve idhnak, e morrëm nga vendet e lindjes, që janë shtete islame.
Bashkësia Islame e Kosovës, a ka ndonje statistikë të faktuar me filma dhe përshkrim të sakt për numërin e xhamive të shkatërruara në Kosovë ? Nëse e ka, pse nuk i përdorë këto fakte, që krahas dogmës së vllazërisë së muslimanëve ku do në botë, të përdorë argumentet e forta në dobi të Kosovës. Ti tregoj botës islame, tani më e rreshtuar krah Serbisë, që pikrisht kjo Serbi përveç krimit human në Kosovë, të ju tregoj atyre “vllëzerve” faktet e shkatërrimit të objekteve të trashëgimisë islame që Serbia i bëri në Kosovë!
Vërtetë është shume e dhimbëshme që si pa aftësia e kësaj Bashkësie Islame në Kosovë, nuk arriti asnjëherë ti kundërvihet Serbisë në aspektin e luftës speciale të saj, që Kosova paraqitet si vatër e “terorrizimit islamik” në Ballkan e që propagandohet të jetë rrezik për Evropën dhe perendimin !
Andaj, krahas rrëzimit të këtij pushteti kriminal, për paaftësin e tyre në mbrojtje të interesave shtetërore të Kosovës, duhet të shqelmohen edhe mafiozët që e kanë kap institucionin e Bashkësisë Islame të Kosovës.
Sepse, Bashkësia Islame e Kosovës, në vend se të shfrytëzoj autoritetin e saj në vendet e Lindjes së Mesme, në rastin e fundit, për të siguruar vota pro antarësimit të Kosovës në UNESCO, zyrtar të saj, ishin të preukopuar me sigurimin e fitorës së paritës së Taip Erdoganit në Turqi !
E duke qen kështu, ne shpesh e dëshmuam se ata që e duan lirinë e atdheut, bien dëshmor në beteja me armikun. Të gjallët që mbesin pas tyre, në pazare me armikun, shumë lirë dinë ta shesin gjakun e tyre.
Prandaj, nuk duhet të quditemi që në një të ardhme, një “elitë” tjetër kosovare, një ditë do të gjendet po në Serbi, në mbështetje të ndonje fushate eletorale atje, e që vasalët e tyre në Kosovë të rrin gati për festime.
Ndoshta ky është “fati” ynë. Me njerëz të pa denjë në krye të institucioneve, Ajo që fitohet me gjak, të humbet në paqe !
Ky është turpi që na turpëron të gjithëve.